woensdag 8 juni 2016

Het vervloekte huis - Lydia van Houten

Lydia van Houten (1972) startte haar freelance carrière in 2003, als illustratrice voor andere auteurs. Begin 2005 debuteerde ze met haar jeugdserie Teken van Drie, uitgegeven door Uitgeverij Ellessy. Er volgden (internationale) freelance opdrachten, vooral voor prentenboeken. De serie Goedenacht kleine Maan, uitgegeven door Yoyo Books, verscheen wereldwijd. 
Vanaf 2014 concentreert Lydia zich op het schrijven van thrillers. Het science fiction verhaal Black-out belandde op de longlist van de Paul Harland Awards in 2014. Haar debuut Doodstil verscheen in 2015 en kreeg lovende recensies. Doodstil werd zelfs Boek van de Maand. De Spaanse vertaling van dit boek zal in 2016 verschijnen. (www.kabook.nl)

Achterflap
Als de 43-jarige journaliste Mikayla geconfronteerd wordt met de zelfmoord van haar man Steven, stort haar hele leven in. Steven Jackson, geboren in Canada, blijkt echter een onverwachte erfenis voor Mikayla achter te laten: een huis in Rocky Roads, British Columbia, Canada. Samen met haar 7-jarige zoontje Jason en haar 16-jarige dochter Valerie ontvlucht Mikayla haar nu eenzame leven in Amsterdam. Ze emigreert naar Canada, in de hoop haar eerste boek te schrijven in het klaarblijkelijk uitgestorven Rocky Roads. Al snel stuit ze op eigenaardige zaken, zoals de onopgeloste moord op Joanna la Croix van twintig jaar eerder.
Als Mikayla onderzoek gaat doen naar de moord, wordt steeds duidelijker dat Rocky Roads een duister geheim herbergt. Mikayla duikt in het verleden van het stadje. Vanaf dat moment gebeuren er vreemde dingen in en om haar huis. Jason meent zelfs dat het spookt, dat het huis vervloekt is. Als hun hond Gollum spoorloos verdwijnt neemt Mikayla zelf het heft in handen. Ze moet en zal de onderste steen boven krijgen. 

Wat zocht ik hier echt? Wat deed ik hier? En vooral: waarom had Steven voor me verzwegen dat hij een huis in Canada had? 


Mikayla ‘Mika’ Jackson is boos. Boos op haar echtgenoot Steven. Hij blijkt niet te zijn verongelukt, maar zelf uit het leven te zijn gestapt. Hoe kon hij dat nu doen? Hoe kon hij haar en de kinderen zomaar achterlaten? Na zijn overlijden blijkt dat hij een huis had in het Canadese plaatsje Rocky Roads, een huis dat nu van Mikayla is. Ze geeft haar baan als journaliste op en verhuist met haar twee kinderen naar Canada.

Alles lijkt in orde. Een mooi huis in een rustige, bosrijke omgeving. Haar dochter Valerie sluit, na aanvankelijk heftige protesten aangaande de verhuizing, een vriendschap met buurmeisje Laura en ook zoon Jason heeft het prima naar zijn zin.
Het blijkt dat de bewoners van Rocky Roads Steven wel erg goed kennen en naar mate de tijd verstrijkt, hoe meer Steven een vreemde voor Mikayla wordt. Wie is die man met wie zij zo gelukkig was? De journaliste in haar komt naar boven en ze gaat graven in het verleden. Iets wat haar niet in dank wordt afgenomen. De meest vreemde en angstaanjagende dingen gebeuren er in en rondom het huis...wie zit hierachter? Wie wil koste wat kost voorkomen dat Mikayla achter de waarheid komt?

Ik wist dat ik niet naar hem zou luisteren. Ik was vastberadener dan ooit en zou niet stoppen voordat ik wist wat er allemaal gebeurde in Rocky Roads, dat sinds mijn komst grimmiger en grimmiger leek te worden.

De achterflap is veelbelovend. Ik hou wel van verhalen met huizen waar het niet pluis is, duistere geheimen en moord. Enthousiast begon ik met lezen, maar dat enthousiasme daalde per hoofdstuk. Wat op de achterflap wordt gepresenteerd als een spannende thriller is niet meer dan een bouquetreeksachtig verhaal met hier en daar een ‘spannend’ moment.
Mikayla Jackson is een ietwat labiele vrouw die lichtelijk hysterisch overkomt. Na een bijna-doodervaring kijkt Mikayla haar buurman Robert twee seconden in zijn ogen en ze valt als een blok voor hem. Deze geweldige man die me met een enkele aanraking liet smelten. En God, wat was hij knap. Maar ja, hij is getrouwd...en is hij wel te vertrouwen?
Personages blijven vlak en worden nauwelijks uitgediept, het verhaal is doorspekt van clichés en ongeloofwaardigheden (bijvoorbeeld een Canadese FBI-agente die haar baan op het spel zet om een journaliste te helpen die persoonlijk bij een zaak betrokken is?!). In een sneltreinvaart waarbij je zo ongeveer je nek breekt over de clichés, probeert de schrijfster de lezer continue op het verkeerde been te zetten. In het ene hoofdstuk is iemand nog wel te vertrouwen, vervolgens weer niet en dan weer wel, of toch niet? En dan eindelijk bereik je de ontknoping, maar dat is dan ook allang geen verrassing meer.
Als de schrijfster het verhaal wat subtieler en ingetogener had gebracht, dan had Het vervloekte huis een heel prima, sfeervol boek kunnen zijn, maar helaas….wat mij betreft geen aanrader.

Plot 2
Schrijfstijl 2
Originaliteit 1,5
Psychologie 1,5
Leesplezier 2
Spanning 1,5

Een krappe 2 sterren voor Het vervloekte huis.



Miriam Bakker


5 opmerkingen:

  1. Wel erg opvallend dat iedereen dit boek 4 of 5 sterren heeft gegeven, maar dat jullie 2 sterren geven. Is het chanteren deze keer niet gelukt?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee het is niet gelukt om ons te chanteren, zodat wij ook vijf sterren gaven...

      Verwijderen
    2. Nee het is niet gelukt om ons te chanteren, zodat wij ook vijf sterren gaven...

      Verwijderen
  2. Ik (Miriam) denk dat mijn boek een andere binnenkant had...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben het helemaal met Miriam Bakker eens!

    BeantwoordenVerwijderen