Auteur: John Grisham
Uitgeverij: AW Bruna
Publicatiejaar: 2017
Wat
vond ik van de cover ?
Ik mocht de epub versie van ‘de oplichters’
lezen, ik heb daarom de cover opgezocht via internet.
Op zich vind ik de cover best wel mooi en
intrigerend, als ik het boek in de boekhandel zou zien liggen, zou ik het vast
wel oppakken om eens verder te bekijken.
Wat
verwacht ik van tevoren ?
Heel wat jaren geleden, toen de boeken van
Grisham in onze contreien populair werden heb ik een heel aantal van zijn
boeken gelezen, ‘de client’, ‘advocaat van de duivel’, ‘het vonnis’, en nog een
paar anderen, waarbij ik ‘de jury’ het meest beklijvende boek van allemaal
vond. Na een aantal boeken vond ik echter dat de boeken behoorlijk technisch
werden, en ben ik uiteindelijk afgehaakt.
Toen ik de mogelijkheid kreeg om dit boek
te mogen recensie-lezen, werd mijn interesse zeker en vast gewekt door de korte
inhoud, en heb ik me aangemeld om de nieuwste Grisham te mogen lezen. Ik hoop
op een boeiend en spannend, niet te technisch boek.
De eerste 30 pagina’s lijken alvast
veelbelovend ...
Mijn recensie :
4 bevriende studenten,
Marc, Todd, Zola en Gordy, beginnen aan het laatste semester van hun
rechtenstudie. Alle 4 zijn ze min of meer omwille van omstandigheden, en een
mogelijke drang naar een goedbetaalde baan, in deze studierichting terecht
gekomen, echter, zonder voldoende overtuiging, aan een universiteit met een
lage reputatie, zonder zicht op een goede baan, met een torenhoge studieschuld
en met een zeer klein slaagpercentage op het rechtbankexamen zodat ze nog
minder positieve vooruitzichten hebben op de arbeidsmarkt.
Gordy is
manisch/depressief en heeft een complottheorie ontwikkelt rond de unversiteit en zijn eigenaar, die belangen
heeft in meerdere universiteiten, en tegelijk ook belangen heeft in de
organisaties die de studentenleningen uitschrijven, en banden heeft met de
Swift bank. Volgens Gordy is de hele constructie daarrond niet 100% in orde,
maar door zijn manische fase gaan zijn vrienden niet helemaal in het verhaal en
proberen ze Gordy te steunen in zijn negatieve spiraal; echter zonder succes
... Gordy pleegt zelfmoord en de 3 vrienden blijven verweesd achter.
Maar dan beginnen ze hun
toekomstperspectief te bekijken, en de complottheorie van Gordy, en ze
besluiten om te stoppen met hun studies en te beginnen werken als advocaten,
zelfs zonder diploma. Vooral de 2 heren
worden hoe langer hoe driester, nemen zaken aan waar ze net niet lang genoeg
voor gestudeerd hebben en waarvoor ze vooral ook kennis en ervaring missen.
Omwille van deze zaken en de grote risisco’s die ze nemen komt het 3-tal in
nauwe schoentjes te staan, en dan worden ook nog de ouders van Zola vanuit de
VS naar Senegal uitgewezen...
“wij hebben fouten gemaakt, sterker nog, we hebben waarschijnlijk zo veel fouten gemaakt dat we niet eens de helft kunnen bedenken.”
‘De oplichters’ neemt je
mee op een bijna dolle tocht langs gerechterlijke wegen, voor mij persoonlijk
is de materie soms net iets te complex, zijn de doelen net iets te
onrealistisch, wordt er net iets te veel met namen en verhaallijnen gegoocheld,
en wordt er iets te vaak vaktechnisch geschreven, zodat ik af en toe het gevoel
heb totaal niet te begrijpen wat Grisham bedoelt en waar hij naar toe wil. Op
een bepaald moment heb ik dan maar een beetje afstand genomen, niet langer
geprobeerd om vat te houden op de verschillende namen en termen en ben ik me meer
gaan concentreren op waar de personages naar toe willen. En dan wordt het naar
het einde van het boek toe eigenlijk best nog wel spannend om te zien of ze er
mee weg geraken.
Karin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten