dinsdag 19 december 2017

De boekenkast van Marijke Verhoeven

Marijke Verhoeven is auteur voor de Crime Compagnie. Ze schreef onder andere de romantische thrillers 'De beproeving' (2016) en  in augustus verscheen 'De laatste adem' 


Hoe divers is jouw boekenkast?

Mijn boekenkasten zijn heel divers. Ik lees eigenlijk alle genres, behalve té suikerzoet en ook de al te gewelddadige thrillers laat ik links liggen (voor dat laatste genre is helaas mijn inbeeldingsvermogen te scherp afgesteld). Voor een thrillerauteur heb ik best veel feelgood-titels, zoals die van Britse schrijvers als Jojo Moyes en Marian Keyes. Maar ik ben ook liefhebber van de historische romans van Judith Lennox, indrukwekkende geschiedenissen die zich vooral afspelen in Groot-Brittannië rond de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Prachtig als je zo kunt schrijven.
Qua thrillerauteurs zijn de Zweedse schrijfsters Camilla Läckberg en Viveca Sten bij mij favoriet, maar ook de thrillers van Crime Compagnie-collega Linda Jansma lees ik heel erg graag.
            Zelf schrijf ik momenteel een mix van romantiek en spanning, iets wat ik zelf ook leuk vind om te lezen. En dan kan het niet anders of je komt uit bij de romantische thrillers van Amerikaanse auteurs als Nora Roberts en Jayne Ann Krentz.
            En mooi vormgegeven kookboeken kan ik ook niet laten liggen. Dat zijn meer naslagwerken, waar hier in huis toch geregeld in gebladerd wordt.  
 
De boekenkast geportretteerd:

De huidige boekenkast in onze woonkamer is een nogal studentikoos, diverse keren overgeschilderd IKEA-raamwerk, dat het binnenkort dreigt te begeven onder de hoeveelheid boeken en prullaria. We zijn al een tijdje op zoek naar een mooier en vooral groter exemplaar. Maar omdat ik deze boekenkast niet representatief genoeg vind om geportretteerd de wereld in te sturen, heb ik een compilatie gemaakt van de inhoud en van wat er verspreid in huis aan boeken staat. Want ja, zelfs op onze slaapkamer hebben wij een boekenkast (stof-technisch gezien overigens niet echt praktisch 😉) en op de zolder is de collectie inmiddels ook enorm uitgebreid. Met de hoeveelheid boeken die wij in huis hebben, zou je een aardige bibliotheek kunnen beginnen. Ik heb dan ook een ‘boekkoopverbod’ opgelegd gekregen (waar ik me natuurlijk niet altijd aan houd, de verslaving is hardnekkiger dan ik dacht…).
           
Staan ze op alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?

Ik heb mijn boeken niet gesorteerd op genre, kleur of op alfabet. Dat zou ik wel willen, maar spijtig genoeg ben ik wat dat betreft niet zo geduldig en gestructureerd aangelegd. Het enige wat ik aan sortering doe, is de boeken van dezelfde auteur bij elkaar zetten. Maar als ik de foto’s bekijk die ik nu heb gemaakt, zie ik dat dat ook niet overal het geval is (ai…).

Wat zijn de 3 mooiste boeken die je hebt?
           
Als ik een ‘Top Drie Aller Tijden’ moet maken, dan kies ik voor Woeste Hoogten van Emily Brontë, Rebecca van Daphne du Maurier en De Paardenfluisteraar van Nicolas Evans. De eerste twee zijn natuurlijk mooie klassiekers en Rebecca zou je misschien ook wel een romantische thriller kunnen noemen. De Paardenfluisteraar vond ik een bijzonder aangrijpend verhaal, dat me heel lang is bijgebleven en dat ik ook meerdere keren heb gelezen.

Staat jouw favoriet daar ook tussen?

Er verschijnen met regelmaat zoveel mooie boeken, dat ik het moeilijk vind om specifiek één favoriet aan te wijzen. Afgelopen week heb ik Duet met jou van de Britse auteur Dani Atkins gelezen. Hartverscheurend mooi en zo goed geschreven! Daar was ik echt diep van onder de indruk.  

Belandt elk boek in de kast of doe je ook makkelijk weg?

Een boek dat me echt raakt, kan ik niet weg doen, die moet blijven. Ook al lees ik het misschien nooit weer. Maar om ruimte te maken en een nieuwe boekenkast wel leuk te houden, wil ik op korte termijn een voorraad boeken wegdoen of weggeven. Ik zal ze in ieder geval nooit in de papiercontainer bij de Albert Heijn kunnen doen. Dat voelt niet goed. 
           
Lees je veel?

Ik lees veel. Vaak een of twee boeken per week en als ik niet in een creatief proces ben met het schrijven, misschien wel meer. Ik heb een uitgebreid lidmaatschap van de bibliotheek en
ik reserveer dan ook met grote regelmaat allerlei, vooral nieuwe, titels. Maar soms kan een boek mij zo raken dat ik het ook echt zelf moet hebben en dan koop ik het alsnog (en smokkel het thuis naar binnen😉).
           
Waar lees je het allerliefste?

Ik heb niet specifiek een plekje waar ik het liefste ben als ik lees. Sowieso altijd voor het slapen, maar als een boek me eenmaal boeit, maakt het niet zoveel uit waar ik zit. Als ik maar met rust gelaten word, vooral als het einde van het boek in zicht is. Want je zult zien dat er nét dan altijd iemand binnenkomt of aanbelt… 


Aan welke boeken uit je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?

Als kind las ik alles van De Vijf van Enid Blyton over vijf kinderen en een hond die samen allerlei spannende avonturen beleven en mysteries oplossen. Ook was ik een paardenmeisje, dus Black Beauty was een van vele paardenboeken die ik heb gelezen (dat van De Paardenfluisteraar zal vast een late opleving zijn). Nog een favoriet was De kinderen uit de Kabaalstraat van Astrid Lindgren. Daar werd ik uit voorgelezen en heb ik later nog vele keren zelf gelezen. Die heb ik inderdaad thuis in de kast staan. Ook vind ik De reis van Niels Holgersson van Selma Lagerlöf een prachtig kinderboek. Maar dat ging ik eigenlijk pas zo mooi vinden, toen ik het mijn eigen kinderen ging voorlezen.
           
Kom je uit een gezin waar veel gelezen werd?

Ik kom uit een gezin waar veel gelezen werd en het lezen ook vooral gestimuleerd werd. Die boekenverzamelwoede heb ik in ieder geval van mijn vader meegekregen. Hij had zijn werkkamer zo volgestouwd met boeken dat er amper nog een vierkante meter beschikbaar was om te zitten en mijn moeder vaak bang was dat de vloer het niet zou houden. Na zijn dood heb ik zijn Vijfling-serie van Agatha Christie gekregen, van het eerste deel (1975) tot en met nummer vijfentwintig (1988).
           
Leen je wel eens boeken uit?

Ik leen graag boeken uit, want ik wil graag anderen meenemen in mijn enthousiasme over de boeken die ik zelf mooi vind. Maar niet iedereen heeft natuurlijk dezelfde interesse en leest evenveel als ik. Vaak vergeet ik ook wie ik wat heb geleend, dus na lange tijd zie ik soms mijn eigen boeken terug in de kasten bij vrienden. Dan begint me te dagen dat ik hen ooit die titels heb opgedrongen en ze waarschijnlijk geen nee durfden zeggen.

            Eigenlijk ben ik niet al te zuinig op mijn boeken; ik maak ezelsoren, vouw ze helemaal open en binnenstebuiten, maar dat is ook omdat ik vind dat je moet zien dat een boek gelezen is. Wanneer het in de kast staat met zo’n nette gladde rug, vind ik dat eigenlijk geen compliment voor de schrijver.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten