We hebben vandaag een druk programma voor de boeg, hadden
van tevoren een strakke planning gemaakt zodat we overal op tijd zouden zijn.
Helaas ging dat al vrij snel mis, want ja, er bestaan zoiets als files, en die
kunnen de boel wel eens flink ophouden. Na een lekkere lätte waren we vanaf Ink toch
echt ruim een uur van tevoren naar Uden vertrokken zodat we van tevoren nog
even met Esther en de meiden van de Crime Compagnie konden kletsen. Maar goed,
klokslag 17.30 stappen we dan toch gelukkig de boekenwinkel in Uden binnen om
deelgenoot te zijn van de boekpresentatie van het debuut Geen kind meer van
Esther Boek.
Helaas was de rij voor Esther dermate lang dat haar
persoonlijk spreken niet gelukt is, wel de complimenten van Ilse en Sanneke van
de Crime Compagnie voor mijn recensie in ontvangst mogen nemen, bloos, boos
toch wel een beetje. Voor Ink waren dit
oude bekenden, voor mij de eerste kennismaking, erg leuk om beiden te
ontmoeten, dit smaakt zeker naar meer.
Geen kind meer, een
boek wat ik had mogen pré lezen en wat me diep had geraakt.
Dit vat gelijk ook de boekpresentatie samen. Met een brok
in onze keel luisteren we naar de prachtige woorden van Esther voor haar gezin
en hoe het boek een feit is geworden.
Nog steeds is het niet te bevatten dat deze nachtmerrie
je kan overkomen, soms lees je in de krant dat er een meisje verkracht is en
iedereen heeft gelijk zijn oordeel klaar. De dader moet achter de tralies,
punt, geen discussie mogelijk. Maar wat gebeurt er met een jongen en zijn
familie als hij onschuldig blijkt te zijn.
Geen kind meer is een boek uit het hart geschreven, het
zal velen ook eens flink achter de oren laten krabben. Dit beaamde de
Mooi om te zien dat het gezin alles op alles zet om dit
verschrikkelijke familietrauma te overwinnen en zo goed mogelijk de draad van
het normale leven weer op te pakken.
Ieder verwerkt het op zijn eigen manier en krijgt de zorg
die men nodig heeft, er is onvoorwaardelijke liefde voelbaar.
Helaas zijn wij genoodzaakt om gelijk na de presentatie
gelijk door te reizen naar onze volgende date waardoor we ook dan geen tijd
meer hebben even persoonlijk met Esther te praten, maar dat gaat vast nog
gebeuren.
Na een provisorische picknick in de auto starten we de
bolide naar Made, want ook daar geven we acte de presente bij een wederom
debuterende schrijfster.
Het was een presentatie met een lach en een traan, één
om nooit te vergeten.
Groet,
Bianca
Geen opmerkingen:
Een reactie posten