zondag 19 maart 2017

Een lang verhaal ..zonder boeken..

Het is een ik-pak-een-boek-en-lees-niets week. Zag ik afgelopen week dat Kees van Beijnum een nieuw boek had uitgebracht, wat mij naar de winkel deed fietsen om het snel te kunnen lezen, maar ik schiet niet heel hard op. Sommige periodes ben ik te hyper om rust te vinden om een aantal hoofdstukken te kunnen lezen. Te veel dagen voor de verkiezingen bezig geweest met alles te volgen wat er gebeurde in debatten. Op de Grote markt in Breda liep ik onze premier van voor 15 maart tegen het lijf. Mensen die mij kennen hebben dan de vraag hoezooooo? Soort van grap om te zien of ik door al die mensen heen zou komen. Ja dus. Ik werd echt heel veel aangesproken op de foto.

Later in de week maakte ik leukere foto's toen ik naar mijn favoriete bandje ging , zowel in Utrecht als in Rotterdam, de schouwburg. Twee avonden laat thuis dus en in de ochtend vroeg naar het werk. Verwachtend dat ik dan helemaal geen zin zou hebben om allerlei zeurende klanten aan te moeten horen, was ik juist in een zeer uitgelaten stemming en verliepen 99 procent van de gesprekken gewoon prima. Het gesprek met een kortaf sprekende mevrouw die heel erg boos was, sprak ik toe met of we op een ietwat gezelligere toon konden praten waarop ze moest lachen en zei dat
ik gelijk had. Had natuurlijk ook veel bozer kunnen worden, maar dat werd dan een andere vrouw die enorme schulden overal had en graag een tweedehands auto wilde gaan kopen de volgende dag. Ze zou wat geld terugkrijgen van ons en het brandde gewoon in haar handen om het uit te gaan geven. Mijn opmerking dat het misschien ook een idee was om het geld vast te storten om de schuld iets kleiner te maken, was geen goed advies.  En inderdaad waar bemoei ik mij mee. 
 Ik was hyper die week. Vrijdagmiddag benoemde mijn baas dat mijn cijfers de hoogte in schoten: mijn gesprekken waren snel en het werk ook. Ik stond opeens in de bovenste regionen van de werknemers de  vrijdag. Als de band ooit uitelkaar zou gaan, ging zij ze lijmen, want ik had die
concerten schijnbaar nodig om te scoren. Bij het afmelden raadde ze me ook nog aan om even een rondje om het gebouw te rennen want ik stond te stuiteren.
Je snapt dat een mens dan niet echt heel veel leest als hij stuitert... Ik heb gewoon geen boek uitgekregen. Wel veel aan Thrillerlezers zelf gewerkt, want mailen, schrijven en verzinnen gaan dan in een mooie flow. Komt vast wel weer tijd om te lezen.
Vrijdagavond zou ik nog naar Bolletje in Utrecht gaan, maar het batterijtje was aardig om, de zin in hoe goed literatuur wel niet is op minpunt dus leek mij lui op de bank gaan hangen een betere optie. Zelfs het zien van janneke Siebelink kon mij niet meer overtuigen..


Ook maakte ik kennis met Bonti, mijn uitlaathond. Aantal maanden moest ik mijn grote maat Murphy in laten slapen en langzaam aan begint het weer te kriebelen op zoek te gaan. Ik had zelfs al een leuke in het vziier. Maar ja..ik werk hele dagen?! Zo'n beest moet natuurlijk ook een poosje wennen enzo. Ik ben niet van een bench. Dus uitstellen tot juni als het werken stopt en ik alle tijd heb om de nieuweling te gaan laten wennen. Wat wil het toeval dat ik een oproep lees van een oude mevrouw van 80 jaar die niet meer goed kan lopen en dus haar 14 jaar oude lobbes niet goed kan uitlaten. Zeg maar helemaal niet meer. Beest komt amper verder dan de tuin dus of er iemand was die hem af en toe wel goed doet. Mix herder en stafford..Mij klonk het leuk.
Kennismaking was voorspoedig en Bonti geniet tijdens het wandelen. het toeval wil dat het beestje exact hetzelfde heeft als Murpy toen: vergroot hart en vocht achter de longen. Ik zal je vertellen ik had tranen in mijn ogen de eerste wandeling door alle herinneringen die naar boven kwamen. De volgende dag ging ik alweer: rot weer maar vind het heerlijk. Ik moet gewoon weer een eigen hond, maar eerst maar eens deze lieve vent zijn laatste maanden mee op stap nemen.

Nu ga ik een eind aan dit lange verhaal zonder boeken maken en...lezen. Deze week lees ik het boek van Kees van Beijnum uit en ook het boek van Sonja Barend waar ik heel nieuwsgierig ben. Ook liggen er drie thrillers heel hard naar mij te schreeuwen.. Welke van de drie het gaat worden laat ik je de volgende keer weten.

He ik hoop dat jullie meer lezen dan dat ik nu deed.
Geniet nooit met mate bij lezen.

Houdoe uit het Brabantse dan maar weer

Ink

1 opmerking: