Boekpresentatie Koen D'Haene IJs

Het is prachtig zonnig weer als ik richting Wevelgem in België vertrek voor de boekpresentatie van IJs van Koen D’haene. We zijn de grens nog niet over of de zon is verdwenen en het weer is grijs en mistig. Was het eerder lekker warm, nu is het fris. Het weer heeft zich aangepast aan de titel van het boek grap ik tegen mijn reisgenoot terwijl ik mijn jasje over mijn T-shirt aantrek.

Net voor 17.00 zijn we bij BIB in het park, de bibliotheek van Wevelgem. Wat een schitterende locatie en de Bib zelf … WOW …. Wat een waanzinnig mooi gebouw. Van Koen begrijp ik dat de BIB nu net een half jaar open is na een heel grondige renovatie. Heel veel tijd om over deze mooie bibliotheek te praten, is er niet want de mensen stromen binnen en al snel is het gewoon druk.  Om niet te hoeven staan, lopen wij alvast naar de ruimte waar de presentatie zal plaatsvinden en zoeken een plekje. Dat blijkt een goed idee want als snel zijn alle stoelen bezet.

De presentatie begint met fijne muziek van de muzikanten van Les Tripes. Dit trio speelt Franstalige nummers die zelfs wij kennen. Wat ze zongen, weet ik dan weer niet. Mijn Frans is niet zo best, maar het klonk lekker.

Dan worden we welkom geheten door een heel leuke vrouw die de schepen van Cultuur blijkt te zijn (wij noemen dat wethouder) en zij geeft al snel het woord aan Theo van Rijn van uitgeverij LetterRijn. Voor deze Nederlandse uitgever is IJs het eerste boek dat ze van een Vlaamse auteur uitgeven en dat is best speciaal. 

Theo spreek zijn verbazing uit over de onzichtbare muur die er lijkt te bestaan tussen Nederland en Vlaanderen als het gaat om het lezen van elkaars auteurs.  Terwijl er toch altijd nog meer overeenkomsten dan verschillen zijn tussen de taal die de schrijvers uit beide landen gebruiken. De uitgever hoopt dan ook dat de misdaadroman van Koen zijn weg zal vinden naar zowel de Vlaamse als Nederlandse lezers. Aan Theo de eer om het eerste boek uit te reiken aan Koen, een bijzonder boek want het is de boekcover op canvas.  

Voor de schepen is er een normale uitvoering van het boek. Hierna is het formele deel van het programma voorbij en wordt Koen geïnterviewd  door Trui Moerkerke. De twee zijn jeugdvrienden en maakten samen ooit een tocht naar de Dent Blanche, net zoals de hoofdpersonen in IJs dat doen.  Maar na het lezen van het boek heeft Trui besloten nooit meer alleen met Koen de bergen in te gaan, want ze vraagt zich nu af of ze dan nog wel terug zal komen. De vragen van Trui gaan over het boek maar vooral ook over hoe Koen dit schrijft. Grappig om te weten is, dat Koen er de gewoonte van maakt in een boek ook altijd personen terug te laten komen die hij in een ander boek heeft gebruikt.

Na het interview is er nog muziek en dan begint de receptie en gaat Koen signeren, en dat signeren duurt lang want de mensen staan vormen een enorme rij.

Het gemeentebestuur heeft gezorgd voor een hapje en een drankje. Het valt op de boekpresentatie een stuk formeler is dan dat wij dit in Nederland vaak meemaken. Dat zal in dit geval deels komen doordat deze boekvoorstelling vanuit de gemeente wordt verzorgd, maar ook in de omgang lijken de Vlamingen formeler dan ons Hollanders. In één middag ben ik vaker met u aangesproken dan tijdens het hele voorgaande jaar ;-)

Als Koen na twee uur eindelijk klaar is met signeren, kunnen wij hem nog heel even spreken. Omdat wij nog een fikse terugreis voor de boeg hebben, moeten we jammer genoeg zonder elkaar uitgebreid te hebben gesproken de terugreis naar Nederland beginnen.