In Memento lijken twee verhalen door
elkaar te lopen.
Het ene verhaal start met een
telefoontje van de vrouw van Hans Juhlén dat ze zijn dode lichaam in hun woning
gevonden heeft. Hans Juhlén is operationeel manager Asielzaken bij de immigratiedienst.
Inspecteur Henrik Levin en rechercheur Maria Bolander hebben het gevoel dat
Juhlén's werkzaamheden wel eens met zijn dood te maken kunnen hebben. In de
woning van Juhlen worden vingerafdrukken van een kind gevonden en dit rijmt niet met het gegeven dat het echtpaar
geen kinderen heeft, nog een kind op bezoek heeft gehad. Officier van justitie,
Jana Berzelius, is bij het onderzoek betrokken en blijkt op een gegeven moment
zelf ook op onderzoek te gaan en op die manier haar boekje te buiten te gaan.
Het andere verhaal is het verhaal van
een meisje dat in een container verstopt zit samen met haar ouders en hen voor
haar ogen op gruwelijke wijze vermoord ziet worden. Het meisje wordt later
opgeleid tot vechtmachine.
Beide verhalen komen op een gegeven
ogenblik bij elkaar en de waarheid blijkt dan zeer gruwelijk en onvoorstelbaar
te zijn.
Memento is geschreven door de Zweedse
Emelie Schepp en het boek speelt zich dan ook in Zweden af.
Het is een heerlijk spannende
Scandinavische thriller geworden, die je niet aan kant wilt leggen. Bovendien
is het asielzoekersthema momenteel ook heel erg actueel.
Emilie heeft een heerlijke schrijfstijl
en door de twee door elkaar lopende verhalen blijft het ook heel spannend. Wat
heeft het één met het ander te maken? Bepaalde vermoedens beginnen al snel te
rijzen en inderdaad blijken dan een aantal dingen te zijn zoals je dacht, maar dat doet dan geen
afbreuk aan het verhaal, doordat er zoveel toch nog anders blijkt te zijn of
dat je het gewoon niet wilt geloven.
Scandinavië heeft er na het overlijden
van Hanning Mankell naar mijn idee toch een uitstekende schrijfster bij
gekregen, van wie ik in de toekomst ook zeker nog graag wat wil lezen.
Het boek krijgt van mij dan door de
opgebouwde spanning en de heerlijke schrijfstijl dan ook een verdiende ★★★★☆.
Renée Snijder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten