Was 2015 een bijzonder jaar op
boekengebied voor jou?
Nadat ik in 2012 de eerste woorden op papier heb gezet, had
ik niet kunnen bevroeden dat ik nu in 2015 zoveel bereikt zou hebben.
Nadat in 2013 Cupcakes
en een koffer verscheen en in 2014 Tango
met een knal had ik in 2015 weer de tijd om Geknipt voor haar af te schrijven. Daarna schreef ik Made in heaven mijn vierde boek.
De hele zomer ben ik bezig geweest de Engelse vertaling van
mijn eerste boek te doorgronden. Mijn Engels is niet zo denderend. Toch kon ik
wel merken dat Rob een knap stukje werk heeft verricht. Dat Cream, Crime &
Cupcakes beter is geworden dan het Nederlandse origineel is mede aan hem te
danken. Zijn Engelse taalschat heeft eraan bijgedragen dat mijn schrijfstijl ook
in het Engels tot zijn recht komt. Bovendien heb ik stiekem hier en daar de
tekst wat aangepast. Na drie jaar schrijven blijk ik op taalkundig gebied het
een en ander bijgeleerd te hebben.
Ondanks dat boek vijf en zes ook al door mijn hoofd
spookten, werd het na de zomer tijd Geknipt
voor haar drukklaar te maken. Met behulp van de kritische meelezers heb ik
me vervolgens lange dagen gestort op de spel- en taalfouten. Dubbelingen eruit
gehaald en tenslotte de weduwen en wezen veranderd. Na weken van intensief schaven
en bijwerken was ik nog net op tijd om het boek bij de drukker aan te leveren,
zodat het nog voor de feestdagen gekocht kan worden.
Alle drukte rondom de release van mijn derde boek verhindert
niet dat ik sta te trappelen om mijn vierde boek voor het eerst te gaan lezen
en natuurlijk te gaan bijwerken. Als dit artikel geplaatst wordt, hoop ik al
een eind op weg te zijn.
Las je veel dit jaar en aan welke
hoeveelheid moeten we dan denken?
Juist omdat ik niet aan boek vijf en zes mocht beginnen
(eerst moeten 3 en 4 geredigeerd en gecorrigeerd), had ik veel tijd om te
lezen. (Als ik een boek aan het schrijven ben, kan ik niet een ander verhaal lezen). Volgens
mijn oude en nieuwe e-reader heb ik nu ongeveer 95 boeken gelezen.
Met heel veel plezier heb ik de eerste drie boeken van
Michael Berg gelezen. Zijn schrijfstijl bevalt me. Bij het derde boek vond ik
ook de plot goed in elkaar steken. Ik ben nu erg benieuwd naar zijn andere
boeken.
Ontroerend mooi, maar ook zo triest vond ik Meester
Mitraillette van Jan Vantoortelboom (geen thriller).
Verrassende plots, triest en intrigerend: De waarheid over
de zaak Harry Quebert Joël Dicker.
Verrassend lekker lezende verhalen voor tussendoor vond ik
de Tinteling serie.
Genoten heb ik van de drie delen van de Hungergames
(Nederlandse vertaling) en van de serie
over inspecteur Nelleke de Winter van Corine Hartman. Dit waren de schrijvers
die ik in 2015 ontdekte. Ik doe natuurlijk de schrijvers te kort die vrijwel
jaarlijks een nieuw boek produceren en die ik keer op keer met plezier lees,
zoals bijvoorbeeld James Patterson, Sue Grafton, Harry Bingham (ik ben fan van
Fiona) Elisabeth George, Peter James, Kinsella (zonder de shopaholicboeken),
Katie Fforde, Jill Mansell etcetera.
Na
mijn goede ervaringen met haar boeken over Nelleke de Winter vielen me de delen
uit de Vivaldiserie erg tegen. Na twee delen ben ik afgehaakt. Ze boeiden me
gewoonweg niet en ook de schrijfstijl vond ik niet zo pakkend en intrigerend.
Kortom, de biografie van John Cleese heb ik niet uitgelezen. Hoe
komisch hij ook in zijn tv en filmwerk kan zijn en hoe boeiend hij over zijn
boek kan vertellen, het boek zelf haalt het er niet bij. Wat kan die man
zeuren. Onderliggend proef je een triestigheid die eerder genant dan ontroerend
aandoet. Van Susanne Vermeer las ik All inclusive. Ik heb het uitgelezen hoewel
haar (zijn) schrijfstijl me totaal niet aansprak. Het taalgebruik was mij te
oubollig.
Wat
kunnen wij van jou in 2016 verwachten?
Af en toe verzucht ik wel eens: Hoe doen andere schrijvers dat toch? Tijd
nemen om te herschrijven, terwijl je niet kunt wachten om al aan het volgende
boek te beginnen.
In elk geval verschijnt voorjaar 2016 Made in heaven mijn vierde boek. Verder hoop ik eindelijk te kunnen
beginnen aan mijn vijfde en zesde boek. (Eerst schrijven, publiceren
waarschijnlijk in 2017. Ik begin te leren dat schrijven lange termijn planning
is). Ik ga aan het einde van de boekenweek weer met collegaschrijvers op pad om
voor te lezen in de trein (Schrijversdiesporen) en ik hoop dat ik via crowdfunding
de Engelse, Spaanse en Duitse vertaling van Tango
met een knal kan gaan realiseren. Zonder doelen te stellen gebeurt er
niets. Natuurlijk blijf ik ook in 2016 dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten