Was 2015 een bijzonder jaar op boekengebied voor jou? Waarom wel/niet?Het was een vreemd jaar. Normaal gezien moest Witte Raaf verschijnen in september. Maar bij de laatste versie besliste ik samen met de uitgeverij om de structuur te veranderen. Hoewel het verhaal op zich hetzelfde blijft, zorgt dat toch voor veel werk, bijvoorbeeld omdat je een bepaalde gebeurtenis vanuit een ander standpunt vertelt. Het lukte me niet meer om het boek af te krijgen in
2015. Dat vind ik jammer, maar het komt het uiteindelijke verhaal wel ten goede.
Las je veel dit jaar en aan welke hoeveelheid moeten we dan denken??
Ik las dit jaar Alex van Pierre Lemaitre, Ijstweeling van SK Tremayne, Joyland van Stephen King, Eddy Vangelis van Marnix Peeters, Dood Water van Toni Coppers en De kaart en het gebied van Michel Houellebecq. Ik las ook het non-fictieboek KL van Nikolaus Wachsmann. Momenteel lees ik Citadel van Kate Mosse.
Echt véél vind ik dat niet, al heb ik altijd wel een boek bij de hand. Zoals zo veel lezers maak ik mezelf altijd de belofte mijn 'nog te lezen'-stapel te verkleinen, maar koop ik voortdurend nieuwe boeken die de stapel alleen maar groter maken.
Welke boeken sprongen er boven uit voor jou? Waarom deze?Alex van Pierre Lemaitre vond ik bijzonder. Ik hou wel van Franse thrillers, ze zijn altijd sfeervol en doorgaans ook over the top. Dat geldt zeker voor dit verhaal.
Het meeste indruk echter maakte KL van Nikolaus Wachsmann. Het vertelt tot in het detail de geschiedenis van de naziconcentratiekampen. Een verbluffende krachttoer, van het kaliber van Geert Maks In Europa.
Welk boek vond je eventueel tegenvallen en waarom?
IJstweeling en Joyland vielen me tegen. Misschien waren mijn verwachtingen te hoog. Ook van De kaart en het gebied had ik meer verwacht.
Wat kunnen wij van jou en de uitgeverij in 2016 verwachten?
Witte Raaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten