Clearly I remember picking on the boy
seemed a harmless little fuck oh, but we
unleashed a lion
Jeremy - Pearl
Jam
Met deze quote opent het boek. Mooie
quote denk ik dan. Vervolgens staat er op de volgende pagina weer een tekst
waar je even over na gaat denken. Het staat er namelijk net anders dan je zou
verwachten dat er zou moeten staan. Twee teksten die je al verrassen en je bent
net begonnen.
‘Ik ben niet dik, niet dun, niet lang, niet
klein. Ik heb geen knalrood haar, draag geen opvallende kleding en praat niet
keihard. Ik ben geen nerd, geen skater en ik ben niet alternatief.
Ik ben een meter tachtig, heb donkerblond haar en
blauwe ogen. Ik zou het midden van maistream kunnen zijn. Een grijze muis. Ik
ben geen grijze muis.
Ze zien mij. Altijd.’
Hopla, de opening zet de sfeer in deel 1
neer. Iemand die een grijze muis zou kunnen zijn, maar altijd de lul is. Het
verjaardagsfeestje waar Jaap-Jan met zijn ouders om de tafel zit te wachten op
de vrienden/klasgenoten van Jaap-Jan is hartverscheurend. Je hart knijpt samen.
Buddy Tegenbosch schrijft heerlijk. Zijn
vorige jeugdboek Pokerface vond ik
toen een paar jaar geleden al goed, maar de schrijver heeft zich nog eens
verbeterd. Met een eenvoudige, maar zeker niet kinderachtige schrijfstijl
sleurt hij je het leven van Jaap (Jaap-Jan laat zich zo noemen) in.
Het verhaal roept allerlei emoties op en
wat is dat steengoed gedaan. Zeker niet op een goedkope makkelijke wijze, maar
door het verhaal subliem te laten afspelen.
Pesten is natuurlijk een actueel thema,
maar ook in deze school kijkt de docent de andere kant op.
Het verhaal wisselt af tussen het
vroeger naar een nieuwe school moeten gaan in verband met een verhuizing en het
nu als hij naar de universiteit gaat om psychologie te gaan studeren en daar
nieuwe mensen gaat ontmoeten. De angst die Jaap voelt om deze stap weer opnieuw
te moeten gaan nemen met zijn verleden in zijn hoofd.
In het ene gedeelte lees je hoe het
pesten begint en in het andere gedeelte de gevolgen voor Jaap bij sociale
contacten.
In het gedeelte waar
het pesten langzaam steeds gruwelijker wordt, breekt je hart en krijg je een
brok in je keel.
Als deel twee start in het boek hangt er duidelijk wat
in de lucht en wordt er met betrekking tot de dader van het vroegere pesten een
hoop duidelijk. Je houdt je hart vast of wat je vermoedt gaat kloppen.
Tegen het einde heb ik opnieuw een brok in mijn keel. Nu niet door het medelijden wat het verhaal oproept, maar om de ontroering wat het bij me oproept. Ik ben niet snel een jankbal bij het lezen en het is knap als je voor elkaar krijgt dat ik tranen in mijn ogen krijg.
Tegen het einde heb ik opnieuw een brok in mijn keel. Nu niet door het medelijden wat het verhaal oproept, maar om de ontroering wat het bij me oproept. Ik ben niet snel een jankbal bij het lezen en het is knap als je voor elkaar krijgt dat ik tranen in mijn ogen krijg.
Buddy Tegenbosch: wat heb je een geweldig boek geschreven! Als je mij ontroerd en boos krijgt, dan kan je echt schrijven. Prachtig de gedachtes, angsten en twijfels omschreven in een verhaal wat je snel uit wilt lezen om te weten wat daar vroeger gebeurd is en wat er nu staat te gebeuren. Nergens word je teleurgesteld. Behalve dat je baalt dat het boek uit is. Er hadden nog wel een bladzijde of 100 of 200 bij gemogen. Natuurlijk is het verhaal gewoon af, maar wat een schrijfstijl!
Buddy neemt je mee met Jaap de hoofdpersoon die hij tot leven brengt en waar je je een beeld van vormt. Ook de vrienden van Jaap in zijn latere leven worden sterk neergezet. Mi-lan, Liza, Vero en Scrabble met al hun eigenaardigheden. Ze kleuren het verhaal extra in.
Ik zeg het zelden, maar deze young adult, of gewoon dit boek los of het een YA is, mag (beter gezegd: moet) verfilmd worden.
Enneh ouders : koop dit boek voor sint of kerst en lees het na uw kind zelf ook. Dit is zo’n young adult die oudjes ook van de sokken blaast.
Plot 5
schrijfstijl 5
originaliteit 5
psychologie 5
spanning 5
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten