Doodstil - Lydia van Houten

De cover

Alweer een thrillerdebutant; wat zijn er een hoop dit jaar. Dit keer Lydia van Houten. Ze schreef al eerder fantasyboeken en fictieboeken. Nu dus ook een thriller : 'Doodstil'.

Op de cover prijkt een geblinddoekte vrouw met hele mooie rode lippen en ze houdt haar vinger voor haar mond: stttttttt. Door de rode lipstick is het een cover die in het oog springt en dan staat er ook nog: 'Zes moorden, één meesterwerk'. 

Mijn nieuwsgierigheid is gewekt: ik ben om. Afgaande op de cover, wat ik altijd al gauw doe, ben ik benieuwd of de spanning die het bij me opwekt ook het niveau van het verhaal is.

Het verhaal

'Je wordt van mij, mijn prooi en dan laat ik je nooit meer los. Wees niet bang, eerst zal ik op je jagen'

Wanneer de op Koninginnedag 1981 geboren lerares Madeleine Bleyland, Maddy voor vrienden en kennissen, wordt opgepakt voor vandalisme in de grote Megastore in Arnhem, komt ze in contact met zedenrechercheur Nick Simons. Ze krijgen al snel een relatie. Vanaf het moment dat Maddy, Nick heeft ontmoet ontvangt ze doodsbedreigingen. Wat hebben de doodsbedreigingen met Nick te maken? Wie is die gek die haar doodsangsten uit laat staan? 

Als later het ontzielde lichaam van Maddy wordt aangetroffen, heeft haar vriendin Sasha van Voorst een mega schuldgevoel. Had ze er maar op gestaan dat Maddy naar de politie ging. Wanneer Sasha door Nick wordt gebeld gaan ze samen op zoek naar de dader.

Mijn mening

Het verhaal begint met een Quote van Vincent van Gogh. Eentje die me raakt vanaf het eerste moment en waar ik nog even over heb nagedacht.

'Ik kan niet het feit veranderen dat mijn schilderijen niet verkopen. Maar de tijd zal komen dat mensen zullen erkennen dat zij meer waard zijn dan de waarde van de verf die ik heb gebruikt in het schilderij'.

De humor waarom Maddy is opgepakt door de politie, omdat ze op een snikhete dag de niet werkende airco terugbracht naar de Megastore en daar haar geduld verloor, is begrijpelijk. Een opstandige klant die niet naar behoren wordt geholpen en haar geduld verliest...om daar nu meteen voor te worden opgepakt, is een tweede.

Maar daarna raak je in een verhaal van een explosieve romance tussen Nick en Maddy en dan is daar ook de belager, de stalker, met zijn brieven aan Maddy. Hij volgt haar en al gauw wil ik daar dus meer van weten: wie is het en waarom? Waarom juist Maddy? Al gauw vliegen er allerlei vragen in mijn hoofd waar ik eigenlijk gelijk antwoord op wil, maar dat kan alleen als ik door lees.

Het verhaal is opgebouwd vanuit verschillende vrouwen, die gestalkt worden door de dader. Elke keer een nieuw slachtoffer, die hij bedreigt met brieven en waar de dader ook echt jacht op maakt. Hierdoor blijf je heel lang in het ongewisse. Maar helaas kan ik moeilijk grip op het verhaal krijgen. Dit komt omdat het elke keer weer omgegooid wordt doordat er een nieuw slachtoffer aan het woord komt. En eigenlijk mis ik een heel stuk in het verhaal: waarom worden Julia en Rachel vermoord? Is er een overeenkomst tussen de vrouwen?

Ik kan niet zeggen dat het een slecht boek is ,maar ik mis veel. 

Aan het einde krijg je meer inzicht in de daden van de dader; het hoe en waarom. Maar dan mis ik toch nog veel.

Eigenlijk vind ik dit heel jammer. Als het meer uitgewerkt was en de connectie tussen de vrouwen en het profiel van de dader en de jacht op hem duidelijker was, had het best een heel goed boek kunnen zijn. Op zich is de schrijfstijl van Lydia van Houten namelijk wel erg fijn. Het leest lekker en de opbouw is ook goed. Je blijft hopen tot het einde op een plot...en op zich is het plot er wel, maar ik had er meer van verwacht.

Moon