Het is 4 november en precies 10 jaar geleden dat de bijna 14-jarige Lieve dodelijk is verongelukt. Alle betrokkenen beleven deze dag op hun eigen manier en in hun eigen coconnetje. Maar dit jaar is er duidelijk iets anders. Gebeurtenissen lopen uit de hand en hebben verstrekkende gevolgen.
Cover
Een echte "Loes"-cover. Herkenbaar van mijlenver. Soort foto, gebruikt lettertype. Ik hou wel van eenheid in boeken van een bepaalde schrijver.
De eerste vraag die ik mij wil stellen is: Heb ik net een thriller gelezen?
Het antwoord daarop is volmondig nee! Ik zou het eerder een familiedrama willen noemen.
Het is geen enkel moment spannend, heb nergens op het puntje van de bank gezeten. Ik ben nergens verrast door een wending in het verhaal, eigenlijk was het allemaal behoorlijk voorspelbaar.
Is het daarmee dan ook een slecht boek?
Nee, dat ook weer niet. Ik heb het met redelijk plezier gelezen. En dat is uit mijn mond best een compliment voor Loes. Het is een lekker hap-snap-tussendoor-boek voor op het strand of zo. Als je iets leuks wil lezen, maar niet te ingewikkeld. Je hoeft er niet bij na te denken.
Maar hé, zulke boeken zijn ook fijn om te lezen op zijn tijd.
Het is wel een opeenstapeling van ellende. Als je denkt dat het niet erger kan, komt er weer een nieuw drama om de hoek zetten. Soms een beetje teveel van het goede. Dat maakt het allemaal niet geloofwaardiger. Jammer en niet nodig.
Hier en daar is het taalgebruik behoorlijk antiek. Zo komt er bijvoorbeeld zeker 2 keer de term: "zij wilde met hem lopen" voor. Hallo! Welke eeuw leven we? Dit wordt tegenwoordig echt niet meer gezegd. Sterker nog, dat werd in mijn jeugd al niet meer gezegd!
Als ik het boek als thriller zou beoordelen zou ik niet verder komen dan 1 a 2 sterren.
Beoordeel ik het als lekker tussendoortje, dan vind ik het toch wel 3 sterren waard.
Juul
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten