Gisele las Dode mannen moorden niet

Ik kreeg "Dode mannen moorden niet" van Roos Boum thuis geleverd. Ik wou wachten op het goede moment om het te lezen. Maar ik kan geen boek laten wachten om gelezen te worden. Dat druist in tegen het doel. Dus na de dagelijkse klusjes, het netjes maken van het huis en alles klaarstomen voor het bezoek vanavond, vond ik de tijd om toch in het boek te beginnen, wist ik veel dat ik het meteen zou uitlezen ook  Het begin zat meteen goed. De nieuwsgierigheid gewekt, de onrust wakker gemaakt, de angst gezaaid. Bij het eerste personage was er wat twijfel. Ik had wat moeite om me in te lezen maar die twijfel verdween al heel snel toen ik de stijl doorhad, en me helemaal kon verdiepen in het verhaal en de situaties was ik verloren en wou ik zo snel mogelijk alles weten. Ik werd als het ware opgeslorpt. Van sommige personages wou ik alles weten, meer weten. Hoe komt een mens er toe om te doen wat hij doet? Wat is slecht en wat is goed? Waarom handelt men soms net verkeerd? Wat is onze drijfveer? Wat is de motivatie? Waarvan walg ik? Roos Boum heeft er een lezer bij! Dat is zeker. Eens het boek gelezen is, blijven vragen opborrelen en dat is net goed. Het verhaal is uitstekend, de personages zijn voldoende uitgewerkt om tot het verbluffende plot te komen. Ik blijf met 1 vraag zitten, waar in hemelsnaam was Bram? En toch heb ik geen antwoord nodig om het boek te begrijpen, om er van te hebben genoten. 

Gisèle Smets