Een brief aan de Kerstman van Mel Wallis de Vries

Lieve Kerstman,

Dit is een open brief aan u. Zo vaak spreken we elkaar niet, dus ik dacht: laat ik het dan maar eens opschrijven. Hopelijk vindt u in deze drukke dagen nog ergens een rustig momentje om deze brief te lezen.

Ik moet met slecht nieuws beginnen. U bestaat niet. Waarschijnlijk weet u dit zelf ook, maar ik wilde het toch even zeggen. Anders beginnen we meteen met een leugen, en daar kunnen zelfs de beste huwelijken op stuklopen. Toch wil ik voor zo'n knappe man als u best faken. Ik ben dol op dat rode pak en die prachtige witte baard. En ik koop altijd al op 6 december een kerstboom, omdat ik geen dag van dat leuke kerstgebeuren wil missen. Dus zullen we voor deze brief maar even doen alsof? Dat praat wel zo makkelijk.

Dit jaar moest ik al in november aan u denken. Toen uw bondgenoot (of concurrent, dat kan ik nooit zo goed inschatten) met de stoomboot in Nederland aankwam. Het leek wel oorlog met al die actiegroepen die vonden dat Zwarte Piet niet meer zwart mocht zijn, of juist niet wit. Heeft u toen niet even gedacht: o jeetje, wat gebeurt er als ik straks met mijn arrenslee in Nederland aankom? Zijn er dan ook mensen die gaan demonstreren omdat ik dwergen als hulpjes gebruik? U zag de krantenkoppen waarschijnlijk al voor u: De Kerstman Buit De Kleinere Medemens Uit! Wat moet het een opluchting zijn geweest toen u gewoon stilletjes kon landen met uw arrenslee. Waarschijnlijk waren de actievoerders ook een beetje moe van zichzelf geworden. En wees niet bang, ik ga ze niet wakker maken. Van mij mag u alle elfen en kabouters in de hele wereld aan uw lopende kerstband zetten om dag en nacht cadeautjes in te pakken zonder goede CAO-regeling of overwerk-compensatie. Dit is ons geheim.

Weet u wat ik ook zo leuk aan u vind? Ja, natuurlijk vind ik die vliegende rendieren leuk. En die antieke arrenslee. En uw neus die altijd knalrood is (van de kou, zullen we maar zeggen, toch?). Maar het allerleukste aan u vind ik dat u een fervent lezer bent! Op alle foto's en tekeningen die ik van u heb gezien, zit u altijd met dat groene boek in uw handen.  Dat vind ik als schrijfster natuurlijk fantastisch! En ik wil zo graag weten wat er precies in dat grote boek van u staat. Leest u een romantisch kerstverhaal? Of misschien een bloederige kerst-thriller (dat zou mijn favoriet zijn)? Of is het boek echt een pedagogische bijbel die zegt welke kinderen er goed of slecht zijn geweest...?

Want dan heeft u kunnen lezen dat ik dit jaar heel erg stout ben geweest. Ik kan het nu maar beter opbiechten, want ik wil niet dat u het later via via hoort. En we hadden beloofd om niet tegen elkaar te liegen. Ik ben dit jaar heel erg stout geweest, want ik heb bijna geen enkel boek (uit)gelezen. Au, au, au, het doet zelfs pijn om op te schrijven. Maar ik had het zo druk met achter mezelf en mijn drie kinderen aan te rennen, dat er geen tijd was om te lezen. Stom, ik weet het, want er is natuurlijk altijd wel ergens een uurtje voor een goed boek te vinden. Dus lieve kerstman, ik beloof u hierbij plechtig dat ik volgend jaar meer ga lezen! (en meer ga hardlopen, maar dat is een ander verhaal).

Een nieuw jaar betekent ook een nieuw boek. En ik kan u nu alvast verklappen dat ik met een heel bijzonder boek bezig ben. Het onderwerp is zo mooi en heftig, dat het bijna magisch aanvoelt, alsof er elfenstof uit mijn vingers komt tijdens het typen. Nu hoor ik u denken: jaja, leuk elfenstof, maar waar gaat het dan over? Ik hoop dat u niet boos wordt, maar dat hou ik nog heel even voor me. Niet omdat ik het niet wil delen, maar omdat ik het simpelweg nog niet kan delen. Ik moet het eerst nog wat duidelijker in mijn hoofd hebben, voordat ik het u kan vertellen.

Goed, genoeg gepraat. Of eigenlijk geschreven. Ik durf het bijna niet te vragen… maar heeft u misschien ook nog een paar cadeautjes voor mij?

Hierbij mijn bescheiden verlanglijstje:

1. De waarheid over de zaak Harry Quebert / Joel Dicker – ik heb van verschillende mensen gehoord dat dit boek geweldig is. Dus dan zit er maar een ding op: zelf lezen en oordelen.

2. Bunkerdagboek / Kevin Brooks - Dit YA-boek staat bovenaan mijn wishlist. Bunkerdagboek heeft afgelopen zomer de belangrijkste Britse onderscheiding voor de jeugdliteratuur gewonnen, de Carnegie Medal. Toch is er behoorlijk wat ophef over het boek ontstaan. Het verhaal zou volgens sommige Britse critici te heftig zijn. Maar door anderen wordt het juist weer ‘briljant’ genoemd. Klinkt veelbelovend J

3. En misschien wel het allerbelangrijkste (anders kan ik nog steeds deze boeken niet lezen): wilt u een avondje komen oppassen op mijn drie lieve kerstbengeltjes? Dan kan ik lekker gaan lezen (en hardlopen). En dan doe ik voor een keer gewoon alsof u echt bestaat! :)

Ho, ho, ho, fijne kerstdagen en een heel goed en leesgraag 2015 voor iedereen!