Ilse Ruijters - De onderkant van de sneeuw

Ilse Ruijters is freelance tekstschrijfster, columniste en schrijft voor o.a. Cosmopolitan.
Na een aantal schrijfwedstrijden gewonnen te hebben, is 'De onderkant van sneeuw' haar debuut dat onlangs verscheen.
De omslag is wonderschoon. Een prachtig grauwe grijze foto van een meisje die in het water haar spiegelbeeld ziet. Na het lezen van het boek blijkt hoe bijzonder deze foto is. Net als de bijzondere titel. Die wordt ook in het boek uitgelegd.


Twee grote pluspunten al ,dan nu het belangrijkste: de inhoud van het boek:

Irene haar leven is voorgoed veranderd, sinds de dag dat ze per ongeluk een peuter doodreed. In hoeverre het dan slim is om bij gladheid je telefoon op te nemen en dan in het dashboardkastje je oordopjes te gaan zoeken is een geheel andere kwestie. Want hoe vaak pakken wij allemaal wel niet even snel iets van de achterbank of uit dat desbetreffende kastje?

Bijna 2 jaar later houdt dit haar nog steeds dagelijks erg bezig. Inmiddels is ze verhuisd naar een ander dorp, naar een grote villa met Marco en het koningskoppel, twee kids, en hoopt ze daar de grip op haar leven weer terug te krijgen en de draad weer op te pakken. Maar ook daar weet iedereen wie ze is en wat ze gedaan heeft. En wordt ze zeker niet met open armen ontvangen.
Ze wordt genegeerd en alleen Freya zoekt contact. Op een dag krijgt Irene een bedreiging, gericht op haar eigen dochtertje Sanne. Voor het eind van het jaar zal Sanne dood zijn. Wie wil wraak op Irene en haar gezin? Of is ze zelf inmiddels volledig doorgedraaid in al haar wanhoop en schuldgevoel?

Zoals het een goede thriller betaamt, worden er een aantal labiele personen opgevoerd, zoals dorpsgenoot Freya, haar zusje Renske en Delano.
Tijdens haar werkstraf komt ze met deze Delano in aanraking. Iemand die in elke zin het woord kanker gebruikt, nooit lacht en te vies is om aan te raken.


"Delano was niet slecht. Delano was kapot. Onbeholpen. Hij was een toerist in de normalemensenwereld, die met zijn zakwoordenboek best ver kwam, maar die de taal en gebruiken van het land, het leven, nooit vanuit zijn wezen zou begrijpen."

Ze ontdooit en wilt hem helpen. Daar loopt iets mis

Renske is constant boos op Irene: zij heeft wel twee kinderen, rijdt er eentje van een ander dood en Renske zelf lukt het maar niet om zwanger te raken.
En Freya? Is die dan wel te vertrouwen, ondanks waarschuwingen uit het dorp.

Ze durft niet meer gelukkig te zijn. Mag ze lachen terwijl...
Ze gaat hulp zoeken bij een psychiater en dan lijkt het allemaal helemaal fout te gaan lopen.

Ik vind het boek een ijzersterk begin hebben, maar over de helft begint het in te zakken.
Ik roep tijdens het lezen tegen iedereen dat ik een geweldig boek beet heb. Maar het is net te langdradig uitgesponnen naar mijn mening. Te lang is zij aan het kijken wie er achter alles zit en speelt de twijfel of ze niet zelf de dader is. Maar dit is echt dan ook het enige minpunt. Het is nog steeds een heerlijke en goede thriller.
De twijfels die ik tijdens het lezen bij de psychiater heb met hoe die handelt, worden later in het boek verklaard. Er zit goede plotwendingen in. Elke keer ga je twijfelen over hoe het verhaal in elkaar steekt. Ze schrijft lekker: korte zinnen die het tempo opvoeren. Het onderwerp zet tot denken: hoe reageer jij op degene die je kind dood rijdt en wat als ze dan vrolijk verder met haar leven lijkt te gaan? Of wat als jij iemand doodrijdt? Werkend in hulpverleningsland ontmoet je bijna iedereen na zoveel jaar met elk probleem, dus ook dit mocht ik van dichtbij mee maken. Het verdriet, het schuldig voelen is prachtig goed beschreven. Ook de harde Delano is uitstekend neergezet met zijn houding waarmee hij mensen weghoudt. Het wild om zich heen slaan om de wesp weg te houden, die dan juist zal gaan steken. Mooi mooi!
En dan het einde!! Een ster alleen al voor het einde! Wat ontzettend goed. Er lijkt een Agatha Christie -achtige einde te zijn: met een dader die het hele verhaal vertelt en dan lijkt het door te keuvelen. Maar daar is opeens de laatste pagina: Hatseflats! Verdorie zeg,wat goed bedacht!
Dit is dan een debuutboek...wow!

4,5 ster (geen 5 door het iets te lange middenstuk)



Zelf lezen? Hier kun je het boek bestellen