dinsdag 24 juni 2014

Groepsrecensie Nathalie Pagie met De Campus

Claire “Cleo” van Laerhoven gaat vijf maanden studeren aan de University of Alberta in Canada. Ze heeft het aanvankelijk enorm naar haar zin, tot een van Cleo’s docentes op een ochtend dood wordt aangetroffen. De politie denkt in eerste instantie aan zelfmoord. Maar als korte tijd later ook haar assistente op gruwelijke wijze sterft, wordt er een moordonderzoek gestart en slaat de sfeer op de campus om. En niet alleen de sfeer: na een prachtige Indian summer verdwijnt de wereld onder een dik pak sneeuw en daalt de temperatuur tot ver onder het vriespunt. Cleo raakt verstrikt in een web van intriges, waarin niemand is wie hij lijkt te zijn. Lukt het haar de Canadese kou te trotseren en de campus levend te verlaten? Alles leek op elkaar; de bergen, de bomen, het pad. Alles was wit. Met opeengeklemde kaken sleepte ze zichzelf voort.

Lezers: Miriam Bakker- v.d. Linden, Bianca Blok, Patrice van Trigt

Cover:

Miriam; De cover past erg goed bij het verhaal en geef ik een 8.

Patrice; De cover ademt rust en kalmte uit. De kleuren zijn ronduit prachtig, de foto is supermooi. Persoonlijk vind het ik het echter meer een cover voor een roman en niet voor een thriller. Ook de titel heeft niets met de cover te maken. Er is geen overeenkomst tussen cover en titel. Vanwege de fotopracht een 7.

Bianca; De cover van het boek vind ik erg mooi. De kleuren geven perfect het koude van een winter in Canada aan. Het meisje dat in de verte kijkt geeft een heel ruimtelijk effect. Zeker een boek dat ik in de winkel zou oppakken. Ik geef de cover een 8.5.

Samenvatting van het verhaal:

Miriam; Na een spannende proloog gaat het verhaal van start: Cleo is net op Schiphol door de douane gegaan en zwaait nog eens naar haar familie. Voor haar begint een groot avontuur, een lang gekoesterde droom: vijf maanden studeren in Edmonton, Canada, aan de University of Alberta.

Patrice; De proloog begint meteen goed, het wekt je nieuwsgierigheid en de aftrap naar meer is gegeven. Om wie gaat het? Tegen de wens van haar vader vertrekt Cleo naar Canada. Ze gaat daar vijf maanden studeren en bijkomen van alles wat er zich in haar thuissituatie heeft afgespeeld. Ze komt uit een gezin waar vader een behoorlijke stempel drukt op haar doen en laten. In Canada hoeft ze daar geen rekening mee te houden, ze kan tot zichzelf komen en de tijd aan haar studie spenderen.

Bianca; Wanneer Claire “Cleo” van Laerhoven de kans krijgt om in Canada te gaan studeren neemt ze die maar al te graag aan. Op de luchthaven staat Keith haar op te wachten om haar naar de campus te begeleiden. De eerste vriendschap is gemaakt. Al snel maakt ze kennis met Gerlinde, ook een Nederlandse studente en Mia uit Zweden. Gedrieën trekken zij buiten de colleges met elkaar op.

Miriam; Ze gaat vijf maanden psychologie studeren in aanvulling op haar rechtenstudie in Nederland. Hoewel het haar zwaar valt om haar moeder en jongere zusje achter te laten, vindt Cleo het een heerlijk idee om even weg te zijn van haar vaders bemoeizucht.

Patrice; Gelukkig vindt ze al snel aansluiting bij een aantal studiegenoten en heeft ze haar draai snel gevonden. Ze is duidelijk op haar plek en geniet van de vriendschappen die ze inmiddels heeft gesloten.

Miriam; Cleo maakt snel nieuwe vrienden en heeft het ontzettend naar haar zin op de universiteit. Dan wordt het lichaam van een van Cleo’s docentes, Amy Branning, gevonden en de politie denkt aan zelfmoord. Een van Cleo’s vrienden, Keith, wordt ervan verdacht iets met de dood van Amy te maken te hebben, maar Cleo twijfelt niet aan Keith’s onschuld. Vastberaden gaat ze zelf op onderzoek uit.

Patrice; Maar na de ideale start van het schooljaar gaat het als snel de verkeerde kant uit wanneer blijkt dat een docente van Cleo onder verdachte omstandigheden dood wordt aangetroffen. Al snel is een van Cleo’s vrienden verdacht, iets waar Cleo duidelijk haar vraagtekens bij zet.

Miriam; Dan wordt Amy’s assistente Stephanie eveneens dood aangetroffen en dat is overduidelijk moord. Ineens is Cleo zelf verdacht, omdat zij als laatste Stephanie gesproken blijkt te hebben. De politie laat haar echter weer gaan, omdat zij een alibi heeft.

Bianca; Wanneer docente Amy Branning dood wordt aangetroffen onder het raam van haar appartement denkt men in eerste instantie aan zelfmoord. Als kort daarna ook Stephanie Klein dood wordt aangetroffen start de politie alsnog een moordonderzoek op de campus. Keith wordt verdacht van moord, alleen is Cleo daar niet zo zeker van en gaat op onderzoek uit.

Patrice; Om antwoorden te krijgen en de onschuld van haar vriend Keith te kunnen bewijzen gaat Cleo zelf op onderzoek uit. Maar dan loopt alles uit de hand en voor dat Cleo het in de gaten heeft is ze zelf ineens verdachte wanneer de assistente van Amy óók dood wordt gevonden. Cleo heeft gelukkig een geldig alibi en mag gaan. Maar nu is ze pas echt goed op dreef!

Bianca; Van Keith heeft Cleo vernomen dat Amy een huisje heeft op Elk Island, Cleo gaat erheen om te proberen meer informatie over haar te vinden of eventueel een aanwijzing die met de moord te maken zou kunnen hebben. Daar vind ze een dagboek die ze mee terug neemt naar de campus. Na het lezen van het dagboek is het wel duidelijk hoe de verhouding tussen Amy en Stephanie was, helaas is zij verder niets wijzer geworden en kan zij niet bewijzen dat Keith onschuldig is.

Miriam; Cleo is vastberadener dan ooit om erachter te komen wat er gebeurd is en brengt zichzelf daarmee in groot gevaar. Wie heeft Amy en Stephanie vermoord en waarom?

Bianca; Wanneer er verder geen bewijs is wordt hij uiteindelijk vrij gelaten. Een weekend naar Lake Louise heeft zeer verstrekkende gevolgen wanneer haar reisgezelschap andere bedoelingen heeft dan zij. Is zij nu toch iets op het spoor, en zal zij het kunnen navertellen…

Patrice; Er zijn steeds meer aanwijzingen om te gaan onderzoeken maar er ontwikkelt zich ook steeds meer gevaar voor zichzelf. Is Cleo opgewassen tegen de omstandigheden die zelfs haar in eerste instantie verdacht hebben gemaakt?

Conclusie:

Miriam; Cleo is de hoofdpersoon uit wiens oogpunt het verhaal verteld wordt. Ze is een vrolijke, slimme meid, koppig, eigenwijs en erg op zoek naar vrijheid. Na een traumatische gebeurtenis in haar jeugd heeft haar vader in het gezin de touwtjes stevig in handen en de reis naar Canada is voor Cleo niet alleen een droom die uitkomt, maar vooral ook een uitweg.

Patrice; Korte, snelle hoofdstukken zorgen ervoor dat De Campus lekker vlot leest. Net als in De Toneelclub lijkt het dat Nathalie haar schrijfstijl heeft gevonden en vasthoudt. Dat doet ze goed want het leest erg lekker weg.

Bianca; Op heel eigen wijze neemt Nathalie je mee naar Canada. De vlotte schrijfstijl en de korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je blijft lezen en goed in het verhaal blijft.

Miriam; Cleo wordt goed uitgewerkt in het verhaal en je leert haar goed kennen. Haar vrienden Mike en Keith komen ook tot leven, terwijl Cleo’s vriendinnen vrij oppervlakkig blijven (wat overigens niet storend en ook niet nodig is in het verhaal).

Patrice; De beeldend omschreven omgeving en de situatieschetsen werken absoluut in het voordeel van het verhaal. Het personage van Cleo deed me soms wel wat gniffelen. Lekker eigengereid en opkomen voor haar vrienden, twee goede karaktereigenschappen die in dit verhaal ervoor zorgen dat je je goed in Cleo kunt inleven. Maar of het nu verstandig is om op eigen houtje op onderzoek uit te gaan?? Dat moet je als lezer zelf maar gaan ontdekken.

Bianca; Het personage Cleo is goed uitgewerkt, gaandeweg het verhaal leren we haar goed kennen. De kans die ze kreeg om in Canada te gaan studeren heeft ze met beide handen aangegrepen. De thuissituatie was door het strenge regime van haar vader erg benauwend voor haar. De overige personages zijn minder uitgewerkt maar voor het verhaal eigenlijk precies genoeg.

Miriam; Nathalie heeft een hele prettige, beeldende manier van schrijven, waardoor je je een hele goede voorstelling kunt maken van de campus en de omgeving. Je kunt je daardoor erg goed inleven in het verhaal. Het boek telt 69 korte hoofdstukken en leest door de vlotte vertelwijze als een trein!

Bianca; De relatie tussen Mathias en Cleo vond ik te snel van niets naar iets gaan, en waarom Cleo zo vastberaden was om de moordenaar van Amy En Stephanie te ontmaskeren vond ik wat ver gezocht, zeker gezien het feit dat zei slechts 1 college had bijgewoond.

Patrice; Ik heb De Campus als recensie-exemplaar mogen lezen, dank aan De Boekerij daarvoor! Nathalie heeft nu, net als met De Toneelclub, een boek weten te schrijven wat lekker leest.

Miriam; Dit was mijn eerste kennismaking met Nathalie Pagie, maar zeker niet de laatste. Ik ga haar debuut De Toneelclub aanschaffen en kijk uit naar haar volgende boek.

Bianca; Het eind vond ik verwarrend, zeker omdat het voor Cleo niet duidelijk was hoe de verhoudingen lagen.

Patrice; Je zit snel in het verhaal, het leesritme is goed en dat is te danken aan haar heerlijke schrijfstijl. Het is spannend maar op z’n tijd ook weer lekker luchtig. Een heerlijk boek voor een paar uur leesgenot!

Bianca; Ik geef het boek uiteindelijk 3.5 sterren en ben zeker van plan het debuut thriller “de toneelclub” te gaan lezen. Nathalie Pagie heeft er zeker een fan bij.

Patrice; 3,5 ster

Miriam; 3,5 sterren

Groepsbeoordeling;

Cover; 8 punten ( 1-10)


Conclusie; ***(*) (1 = slecht, 2= matig, 3= voldoende, 4= goed, 5= uitstekend)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten