De Campus van Nathalie Pagie

Cleo van Laerhoven gaat vijf maanden studeren aan de University of Alberta in Canada. Ze heeft het aanvankelijk enorm naar haar zin, tot een van Cleo’s docentes op een ochtend dood wordt aangetroffen. De politie denkt in eerste instantie aan zelfmoord. Maar als korte tijd later ook haar assistente op gruwelijke wijze sterft, wordt er een moordonderzoek gestart en slaat de sfeer op de campus om.

En niet alleen de sfeer: na een prachtige Indian summer verdwijnt de wereld onder een dik pak sneeuw en daalt de temperatuur tot ver onder het vriespunt. Cleo raakt verstrikt in een web van intriges, waarin niemand is wie hij lijkt te zijn. Lukt het haar de Canadese kou te trotseren en de campus levend te verlaten?

De proloog begint meteen goed, het wekt je nieuwsgierigheid en de aftrap naar meer is gegeven. Absoluut een binnenkomer! 

Tegen de wens van haar vader vertrekt Cleo naar Canada. Ze gaat daar vijf maanden studeren en bijkomen van alles wat er zich in haar thuissituatie heeft afgespeeld. Ze komt uit een gezin waar vader een behoorlijke stempel drukt op haar doen en laten. In Canada hoeft ze daar geen rekening mee te houden, ze kan tot zichzelf komen en de tijd aan haar studie spenderen. Gelukkig vindt ze al snel aansluiting bij een aantal studiegenoten en heeft ze haar draai snel gevonden. Ze is duidelijk op haar plek en geniet van de vriendschappen die ze inmiddels heeft gesloten.

Maar na de ideale start van het schooljaar gaat het als snel de verkeerde kant uit wanneer blijkt dat een docente van Cleo onder verdachte omstandigheden dood wordt aangetroffen. Al snel is een van Cleo’s vrienden verdacht, iets waar Cleo duidelijk haar vraagtekens bij zet. Om antwoorden te krijgen en de onschuld van haar vriend Keith te kunnen bewijzen gaat Cleo zelf op onderzoek uit. Maar dan loopt alles uit de hand en voor dat Cleo het in de gaten heeft is ze zelf ineens verdachte wanneer de assistente van Amy óók dood wordt gevonden. Cleo heeft gelukkig een geldig alibi en mag gaan. Maar nu is ze pas echt goed op dreef! Er zijn steeds meer aanwijzingen om te gaan onderzoeken maar er ontwikkeld zich ook steeds meer gevaar voor zichzelf. Is Cleo opgewassen tegen de omstandigheden die zelfs haar in eerste instantie verdacht hebben gemaakt?

Korte, snelle hoofdstukken zorgen ervoor dat De Campus lekker vlot leest. Net als in De Toneelclub, ook zo´n lekker boek. Het lijkt dat Nathalie haar eigen schrijfstijl heeft gevonden en vasthoudt. Dat doet ze goed want het leest erg vlot en het klopt ook allemaal. De beeldende omschrijving van de omgeving en de situatieschetsen werken absoluut ook in het voordeel van het verhaal. Je waant je op de campus. De personages krijgen naar mijn mening de aandacht die ze verdienen, het had voor het verhaal niet meer of minder moeten zijn. Het personage van Cleo deed me soms wel wat gniffelen. Lekker eigengereid en opkomen voor haar vrienden, twee goede karaktereigenschappen die in dit verhaal ervoor zorgen dat je je goed in Cleo kunt inleven. Maar of het nu verstandig is om op eigen houtje op onderzoek uit te gaan?? Dat moet je als lezer zelf maar gaan ontdekken. 

Ik heb De Campus als recensie-exemplaar mogen lezen, dank aan De Boekerij daarvoor!

Nathalie heeft nu, net als met De Toneelclub, een boek weten te schrijven wat je ongemerkt goed weg leest. Je zit snel in het verhaal, het leesritme is goed en dat is te danken aan haar heerlijke schrijfstijl. Het is spannend maar op z’n tijd ook weer lekker luchtig. Een heerlijk boek voor een paar uur leesgenot!

Voor de liefhebbers van Simone van der Vlugt, Suzanne Vermeer e.d. een absolute aanrader!

3,5 ster

Patrice