Thrillerlezersblog: Cis Meijer interviewt Margje Woodrow

1 Afgelopen dinsdag werd het interview wat Margje Woodrow met Cis Meijer had geplaatst en beloofden we jullie al dat enkele dagen later het andere interview geplaatst zou worden. Dus nu wordt Margje ondervraagd door Cis.
1. Hoe kom je aan je inspiratie?

Foto gemaakt door Maarten van de Voort

Het zijn vooral de split second keuzes die iedereen weleens maakt, die me boeien. Soms doe je iets zonder er goed over na te denken en dan kunnen de gevolgen heftig zijn. Voor jezelf, maar ook voor een ander.

Het idee voor mijn eerste boek ‘Examendeal’ komt vanuit een bepaald gevoel, een naar nasmaakje dat altijd bij me is blijven hangen, nadat ik impulsief een proefwerk Frans van mijn vaders bureau had gejat. Ik had weer eens niet goed geleerd, omdat ik met alles bezig was, behalve met echt fatsoenlijk leren. Maar een goed cijfer konden ik en mijn vrienden zeker wel gebruiken om over te gaan. Dus…ik dacht er totaal niet bij na en deed het gewoon.

Hoewel ik een dikke acht haalde, ik niet gesnapt werd en mijn vader niks in de gaten had, voelde ik me een tijdje later zo vreselijk slecht! Alsof ik zo hup eventjes over zijn vertrouwen heen gewalst was. En daar heb ik (terecht, maar vervelend) echt last van gehad.

Geoff, mijn man is strafrecht advocaat. Hoewel het me in eerste instantie verontwaardigt wat zijn cliënten mogelijk (je bent pas schuldig als het bewijs is geleverd) allemaal op hun kerfstok hebben, triggert het me ook enorm hoe het toch zover heeft kunnen komen. Want dingen gaan niet altijd fout, omdat er een slechte bedoeling achter zit. Of omdat er opzet in het spel is. En zie maar eens te bewijzen dat het anders in elkaar steekt terwijl niemand je gelooft. Juist het laatste heeft me geïnspireerd tot het schrijven van mijn tweede boek ‘Geraakt’.

2. Wanneer wist je dat je schrijver wilde worden?

O, dat was een gevoel in mij waar ik lang weinig mee gedaan heb. Op de middelbare school vond ik het heerlijk om boekverslagen te schrijven. Dan kon ik met gemak twintig keer opnieuw beginnen, omdat ik de zinnen nét wat mooier en beter op papier wilde zetten. Want gekras in mijn tekst vond ik maar niks.

Ik ben een paar keer uitgeloot voor de opleiding journalistiek, zag tijdens mijn studie Nederlands een groepje studenten van de Pabo lekker gymmen op een sportveldje en dacht: dat lijkt me wel wat. Toen ben ik leerkracht geworden van groep 8 en daar ging ik volledig in op. Ik vind het heerlijk om me tussen groepen kinderen te bewegen. Wat houdt ze bezig? Wat zijn hun talenten? Hoe voelen ze zich? Hoe kun je als leerkracht de groepsdynamiek zo krijgen dat het harmonieus wordt? Ik zie veel, luister goed en ben als juf denk ik creatief sensitief. Dat zorgt ervoor dat ik in de belevingswereld van jongeren kan kruipen.

Ook heb ik mijn eigen jeugd heel intens met vallen en opstaan beleefd. Jeetje, wat zou ik graag nog even terug gaan naar die tijd. Om tijdens tussenuurtjes te hangen met mijn vrienden op het bankje voor de school. Of om te mijmeren met mijn vriendin over onze dromen.

Maar goed, na een jaar of zeven ‘juffen’, ben ik begonnen met schrijven. Hup meteen een heel manuscript. Als ik iets doe wat ik heel leuk vind, dan wil ik het ook goed doen en leren. Daarom ben ik de schrijfopleiding Script plus in Amsterdam gaan volgen. Geweldig! Het is zo tof om te werken met mensen die hetzelfde doel voor ogen hebben. Daar ontmoette ik jou. Ik vond je direct zo goed! En wauw, we kregen les van Wilma Geldof (bekend van o.a. Vlinder, Een laatste brief, Bitch) en Mirjam Oldenhave. (bekend van o.a. Mees Kees, Flitz de nieuwsjagers) Voor ons zijn dat nogal voorbeelden, toch?

3. Waar ging je eerste verhaal over?

Dat ging over een klas die meedeed met ‘The Heart Dance Awards’. Dat was een danswedstrijd voor scholen, georganiseerd door de Hartstichting. Nu ben ik motorisch gezien niet de beste danser, maar ik had zeker mooie redenen om mee te doen met mijn groep 8. Creatief bezig zijn met een groep werkt namelijk enorm verbindend. Ook was ons zoontje Micky in die tijd ernstig ziek en moest onder andere geopereerd worden aan zijn hart. Een spannende en verdrietige tijd. Mijn groep 8 leefde zo intens met ons mee en hun inzet en gedrevenheid om een dans te maken rondom Micky’s hartoperatie heeft ongelooflijk veel indruk op mij en anderen gemaakt. We bereikten de landelijke finale, kwamen op televisie en haalden de krant. Ja, echt… ik moest gewoon een boek schrijven over de bijzondere chemie tussen de kinderen en mij. Nu ik dit zit te typen, tjonge jonge... Misschien was het voor mij een stukje verwerking. Het is nooit een boek geworden, maar het is een heel fijn en dierbaar manuscript. Met een lintje en een strikje eromheen.

Pas tijdens Script Plus merkte ik dat ik liever spannende, real life verhalen voor Young Adults schrijf. Verhalen waarbij de lezers zich afvragen: Wat zou ik doen, als ik de hoofdpersoon was? Welke keuze zou ik maken? Zou ik links of rechtsom gaan?

4.Wat doe je als je vastzit in een verhaal?

Smoesjes verzinnen. Het opeens leuk vinden om een berg was weg te strijken. Of mijn nagels lakken terwijl ik dat totaal niet kan. Maar lekker met onze hond Bobby in de Loonse en Drunense duinen wandelen vind ik ook zalig! Om mijn hoofd leeg te maken en het vervolgens weer te vullen met plotdetails. Geoff helpt me ook vaak op weg. Dan zoeken we een cafeetje in Tilburg op en schrijven we bierviltjes vol met nieuwe ideeën. Het is super om dat samen te doen!

5. Heb je lievelingsschrijvers?

Esther Verhoef, Camilla Läckberg, Herman Koch. Ik heb gesmuld van Stieg Larson. Naar crimeseries, het liefst Scandinavische zoals ‘The Killing’ en The Bridge’ kijk ik ook graag.

Recent is het kinderboek ‘Het Kindertransport’ van Fedor de Beer verschenen en dat vond ik werkelijk een prachtig en ontroerend verhaal. Het gaat over de wensen en dromen van de 1296 kinderen die vanuit kamp Vught op transport gezet zijn in de Tweede Wereldoorlog. Als juf, schrijfster en mama wens ik dat ieder kind (10-12jaar) dit boek gaat lezen. En dit is niet zomaar een verkooppraatje voor mijn schrijfgenoot Fedor!

6. Ben je een -van voor naar achteren lezer- of kijk je weleens zoals ik een paar hoofdstukken verder of het nou eindelijk eens spannend wordt? Wanneer gaat het schrijven het best?

Hm, nee, ik lees altijd keurig van voor naar achteren. Soms ga ik wel wat sneller, want ik houd niet zo van eindeloze beschrijvingen van omgeving enzo.

Schrijven kan ik gerust als er -ik weet niet hoeveel- vriendjes van mijn kinderen Micky en Holly rondlopen in en om huis. Voordeel van voor de klas staan, ik kan me in drukte prima focussen.

Toch is de ochtend voor mij ideaal. In de zomer zijn wij meestal in het rustige gedeelte van Ibiza te vinden. Als iedereen nog slaapt, ga ik buiten op het terras zitten achter mijn laptop. Grote mok koffie erbij, het geruis van de zee, sproeiers die aangaan, de typische geur van opkomende warmte… Ja, dan knallen de woorden pas echt op het beeldscherm en maak ik heel wat meters. En weet je Cis, bij mij komen er ook heel wat katten langs!

De spraakmakende YA-thriller Examendeal was in 2013 het debuut van Margje Woodrow. Op 30 juni komt haar tweede YA-thriller Geraakt uit.

Cis Meijer debuteerde 3 juni met de zinderende YA-thriller Verdoofd. Tijdens een schrijfopleiding van Scriptplus leerden Margje en Cis elkaar kennen. Voor de Thrillerlezersblog interviewen zij elkaar.