zondag 30 maart 2014

"Vuurproef" - Carina van Leeuwen

De vondst op een rangeeremplacement in Den Haag van een in brand gestoken lichaam van een doodgeschoten man is de opening van “Vuurproef” van Carina van Leeuwen. Het politieonderzoek naar de moord is lastig. Het lijk is onherkenbaar en zodanig verminkt dat gangbare methoden van identificatie niet toepasbaar zijn.
Rechercheur Renee Spaan gaat in een team van rechercheurs aan de slag. Zij verkeert zelf in psychische problemen omdat haar levenspartner Carmen zelfmoord heeft gepleegd. Het trauma daarvan komt regelmatig aan de oppervlakte. Anderzijds is Renee een uiterst assertieve vrouw die handelend optreedt, open en direct communiceert en niet met zich laat spotten.

Zij is gestationeerd op het bureau Donumstraat in Den Haag, dat onder leiding staat van Loretta S. Bloembergen, een enigszins vreemd type met een verborgen agenda betreffende haar manische drang tot afslanking die geen resultaten geeft.

Met haar collega Meindert Wijbenga heeft Renee een goede werkrelatie. Zij zitten ook emotioneel op dezelfde golflengte. En haar hartsvriendin Betsy Bundel (komische naam) is haar steun en toeverlaat in moeilijke tijden.

Door een toevallige vondst bij een andere plaats delict wordt de identiteit van de vermoorde man bekend. Intussen krijgt Renee vlinders in haar buik door de komst van de aantrekkelijke pathologe Chris Verwij. Zij heeft echter een emotionele blokkade waar het aankomt op het uiten van die gevoelens.
De moorden worden opgelost, maar de dader wordt niet gepakt omdat die op tijd naar een ver land is gegaan. Niettemin eindigt het boek met typische thrillergerechtigheid…..

Carina van Leeuwen is inspecteur/forensisch expert bij de politie Amsterdam. Dat verklaart de ruime inkijk in de keuken van forensische methoden die voor de lezer interessant is en het boek een bijzonder tintje geeft. Haar taalgebruik is goed, het lezen gaat uiterst soepel.

Niettemin zijn er enkele kritiekpunten.

Renee spreekt haar collega Meindert die uit Friesland komt, veelvuldig aan met het woord “polderklodder”. Dat is een enkele keer misschien nog leuk, maar het gaat vervelen.
De communicatie van Renee met Chris voor wie zij amoureuze gevoelens heeft, is nogal ongeloofwaardig. Waar zij in haar werk en ook in haar (overige) privéleven open en recht op haar doel afgaat, is zij op dit onderdeel even onzeker als een puber van dertien. Daar zullen ongetwijfeld psychologische verklaringen vanuit haar trauma voor zijn, doch het had anders gekund.

Ten slotte de neiging van Renee om afhankelijk van de omstandigheden aan de voorletter “S” van Loretta Bloembergen steeds een andere betekenis te hechten. Die is even leuk, maar wordt gewoonweg irritant door de schier eindeloze herhaling van het fenomeen.

Carina van Leeuwen heeft met “Vuurproef” een lezenswaardig boek geschreven dat een interessant beeld geeft van de forensische opsporing. De plot is aardig en is goed uitgewerkt. Hier en daar is het boek gelardeerd met een gepaste dosis humor. Blijkens de achterflap is het boek het eerste deel in de serie “Unit Plaats Delict” rond Renee Spaan. Ondanks de punten van kritiek wordt de lezer zeker nieuwsgierig gemaakt naar de ontwikkeling van de karakters in de volgende boeken.


Drie sterren voor dit debuut.

Charles

1 opmerking:

  1. Karin Kallenberg30 maart 2014 om 18:57

    Hout snijdende recensie. Leuk dat het boek dit keer om o.a. vrouwenliefde gaat.

    BeantwoordenVerwijderen